Datum: 20 Februarie 2022 (Oggenddiens)
Prediker: Hannes Burger
“Vir ‘n LEWENDIGE UITSENDING van die preek kliek hier om dit te kyk”
- Naomi kom as Mara terug...
Sy was nie dieselfde vrou wat die verskriklike hongersnood tien jaar vantevore uit Betlehem verjaag het nie. Daardie vrou was Naomi, en aan haar sy was Elimelek, die man wie se naam beteken “My God is Koning”. En haar twee seuns het hulle gesinnetjie volledig gemaak. Maar dit alles was toe. Nou noem sy haarself Mara - “die Een vir wie die lewe bitter is...” Want dinge het nie vir Naomi goed uitgedraai in Moab nie. Aanvanklik het hulle wel die bedreiging van die hongersnood vrygespring, maar toe sterf haar man eensklaps, en Naomi bly agter met haar twee seuns, en later ook haar twee Moabitiese skoondogters. En toe tref ‘n verdere dubbele slag hulle: albei haar seuns sterf kort na mekaar. En hulle drie het alleen oorgebly. Nou moes Naomi maar terugdraai Betlehem toe. En so kom sy en Rut op die ou end weer terug na die plek waar haar verhaal begin het: Betlehem.
Maar sy was nie dieselfde vroutjie wat daar weggetrek het nie. Hoor wat sê sy in vers 21: “My lewe was vol toe ek hier weg is, maar die Here het my leeg laat terugkom”. Daar was vir Naomi niks meer oor nie. Haar man en seuns moes sy agterlaat in Moab. En jy kan sommer hoor Naomi verstaan nie. “Die Here het teen my gedraai” sê sy vir haar skoondogters. Die uitstappie na Moab het haar baie duur gekos, en al wie sy nou nog by haar het, is die een skoondogter wat nie wou omdraai nie, selfs nie eens toe Naomi daarop aangedring het nie.
- Dis soms moeiliker om die groter prentjie te sien.
Tot dusver is dit regtig ‘n swaarmoedige, hartseer-storie. En ek sal jou nie kwalik neem as jy ewe min as Naomi kan verstaan wat hier met haar gebeur het nie. Sy is immers ‘n gelowige kind van die Here. Hoe kon die Here dan toelaat dat alles so vir haar skeefloop? Hoekom gebeur sulke goed met gelowige mense?
Ek gaan ook nie probeer voorgee dat ek al die antwoorde het, en dat ek glashelder dit vir haar sou kon verduidelik as ek net die dag daar was nie. Na alles het ek self al te dikwels met my mond vol tande gesit as ek ook net eenvoudig nie verstaan hoekom goed gebeur, hoekom God dit so toelaat nie.
Maar wat ek wel weet, is dat die storie nie hier eindig nie. Trouens dit eindig ook glad nie saam met die 4 hoofstukke van die boek Rut nie. Want as jy baie verder in die Bybel die eerste blaaie van die Nuwe Testament begin lees, hoor jy weer van Rut. En in die geslagsregister van die Here Jesus kom jy agter dat God ‘n plan gehad het met Rut, ‘n baie groter plan as net die oplossing van haar onmiddellike dilemma. Daar lees jy dat God se plan met hierdie Moabitiese vrou was dat sy die ma moes wees van ene Obed, die voorouer van Dawid, en dat sy daarom ‘n skakel moes wees in die lang ketting waaruit Jesus later in hierdie einste Betlehem gebore sou word. Dat daar in die Verlosser van die hele wêreld ook Moabitiese bloed sou vloei. Maar dit kon sy kwalik wees terwyl sy lekker in Moab gebly het. Daarvoor moes sy saam met Naomi uit Moab terugkeer na Betlehem toe.
Omdat Rut deel van God se plan was, kon sy nie terugdraai na Moab en sy afgode nie. Sy het toe die ware God leer ken, en sy sou Hom in die avontuur wat nou vir haar voorgelê het by Betlehem selfs nog beter leer ken.
- Rut vind ‘n losser...
En so ontvou die liefdesverhaal van Boas en Rut. Ewe “toevallig” ontmoet Rut hom terwyl sy op sy plaas van die graan optel wat agtergebly het nadat die stropers daaroor was, wat Boas as gehoorsame gelowige laat lê het omdat die Here dit in sy wet van hom vra. Daar is dadelik ‘n vonk tussen die twee, en as sy dit vir Naomi vertel, verduidelik dié vir haar dat Boas ‘n familielid is, wat vir haar as losser sou kon optree. Destyds moes ‘n familielid as losser die afgestorwene se weduwee versorg sodat sy nie gestrand sou wees en swaar kry nie. Hy moes haar red van haar situasie, vir haar as Losser optree.
Baie gou ontwikkel daar ‘n verhouding tussen hulle twee. Boas was baie in sy skik toe hy besef dat hy dalk hierdie vroutjie kon help, en het dadelik ingewillig en alles gedoen wat wetlik vereis is. En so loop dit dan op die ou end op ‘n troue uit, en Naomi het seker die dag daar aan die bruidstafel by haarself gedink: Nou hoef ek regtig nooit weer myself Mara te noem nie, want die Here het wonderbaarlik vir ons uitkoms gegee.
Kort voor lank het Rut ma geword, en daarmee saam die oumagrootjie van koning Dawid en heelwat later ook die voorouer van Jesus as mens.
- Wat leer ons uit hierdie verhaal?
Dis een van die mooiste stories van die hele Ou Testament. Vandag sou ons dit ‘n “feel-good”-storie noem. Maar dis natuurlik nog lank nie die hele storie nie. Want die eintlike vraag wat ons vanoggend vir onsself moet vra, is: Waarom staan die storie in die Bybel? Wat wil die Here vir ons daaruit leer?
Wel, om mee te begin, natuurlik heelwat oor die gebruike en die reg van daardie tyd! Ek sou self ook nie regtig geweet het wat ‘n Losser was, en wat die Here van hom verwag het nie. Ek verstaan nou eers beter as Job daar op die ashoop uitroep: “Ek weet dat my Losser leef, uiteindelik sal Hy op die aarde triomfeer! Selfs nadat hierdie siekte my vel weggevreet het, sal ek nog lewe en God sien. Ek sal Hóm sien, met my eie oë sal ek Hom sien, Hom en niemand anders nie. Ek smag daarna met my hele lewe.“ Dit alles help die verhaal van Rut my om beter te verstaan.
Maar veral ook leer die verhaal van Rut my baie meer oor God. Ons dien ‘n God wat ‘n groter plan met ons lewe het as wat ons ooit sal kan raaksien. ‘n Plan wat dalk nie eens in ons leeftyd ten volle waar sal word nie. Dis waarom ek nog altyd kan vertrou, selfs wanneer ek niks verstaan kry nie. Dat ek ook soos Job vanaf my eie ashoop kan uitroep: Ek weet dat my Losser lewe!
Maar ek weet ook dat Hy ‘n God is wat uitkoms gee. Rut het nie tevergeefs op God vertrou nie. Dit was inderdaad die Here wat haar eintlike Losser is, wat haar red van ‘n baie donker toekoms, en haar deel maak van sy plan, haar intrek in sy koninkryk. Ons God het nog niks verander nie. Jy kan Hom steeds vertrou, want Hy is steeds ‘n God wat uitkoms gee vir hulle wat Hom dien.
En dis ook waarvan die tekens van die Nagmaal getuig...Dit vertel ook die verhaal van ‘n Losser - ons Losser wat ons vrygekoop het uit die duisternis wat gedreig het om ons vir ewig te verswelg. Hy het vir ons ingetree, deur ons sonde op Hom te neem en ons met God te versoen. Wanneer ons hierdie tekens op ons lippe neem, jubel net: Dankie, Here! En sê ons saam met Job: Ek wéét dat my Losser lewe...!
